Mój tata ma często niewiarygodne pomysły. Lubi konstruować różne dziwne rzeczy, które nie zawsze bywają pożyteczne, ale zawsze są dla niego swoistym dziełem sztuki. Tak było i tym razem, dlatego wcale nie zdziwiłam się, kiedy dumny wkroczył do mojego pokoju i oznajmił mi od progu, że ma nowy pomysł.
Poliwęglan kanalikowy to drogi materiał?
Przewróciłam oczami pytając go, o co chodzi tym razem. Miał minę małego chłopca, który potajemnie knuje coś z przyjaciółmi w swoim domku na drzewie. Spojrzał na mnie z krzywym uśmieszkiem i rzekł tajemniczo, że dowiem się w swoim czasie, jednak jestem mu do czegoś potrzebna. Miałam sprawdzić w wyszukiwarce, czy doskonale wykonany poliwęglan kanalikowy jest drogim materiałem, czy nie. Byłam przyzwyczajona do jego dziwnych pomysłów, więc nie pytając o nic, sprawdziłam cenę i pokazałam mu. Pokiwał głową zamyślony. Poszedł do swojego pokoju i nie wychodził z niego przez cały wieczór. Mój tata chyba nigdy nie przestanie uważać siebie za geniusza, niezrozumianego przez innych wynalazcę przedmiotów należących do przyszłości. Było to zabawne do pewnego stopnia. Rano usłyszałam jak gorączkowo usiłuje namówić przyjaciela, żeby kupił świetliki z poliwęglanu i szybko mu je przywiózł, całe dwadzieścia sztuk.
Niewzruszona poszłam zrobić sobie śniadanie. Jednak to było już dla mnie za wiele, kiedy przytargał skądś oklejony mchem i liśćmi daszek z poliwęglanu. Nie wytrzymałam i kazałam mu powiedzieć, co chce skonstruować, jednak ten był nieugięty. Pobiegł z daszkiem do swojego pokoju i zamknął się na klucz. Takie jest z niego duże dziecko!